Olivier Duhamel (* Frankrijk 1957)

Olivier Duhamel streeft ernaar de schoonheid en emoties te vangen die hij ziet in zijn studiemodellen. De identiteit van de kunstenaar evolueert voortdurend en hem beschrijven is een zeer ongrijpbaar doelwit. Een zeer succesvolle kunstenaar die door jarenlang oefenen een meesterschap verwierf in de menselijke vormen.

Hij kreeg een reputatie van nauwkeurigheid als een portretschilder en vestigde zich vervolgens als een van de meest leidinggevende Nieuw-Zeelandse beeldhouwers van elegante bronzen beelden. Een aspect van zijn werk is de constante bron van inspiratie door het vrouwelijk naakt.

“Ik hou van moderne dansen en wou dat ik de schoonheid en emoties, die dansers kunnen uitbeelden met hun lichamen, kon vastleggen in mijn beelden.”

In zijn recente houten beelden en de exploratie van de digitale media kijk je haast dwangmatig en raakt men gefascineerd door de licht- effecten of door de doorzichtigheid van zijn acrylwerken.

Ooit veranderd in statistische beeltenissen, behouden zijn modellen verrassend hun beweging, de aandacht van de bekwame kunstenaar voor details van het gelaat en de persoonlijkheid.

De transparantie van het acryl laat licht de vitaliteit en de dynamiek van de pose weer- spiegelen. Op eenzelfde manier produceert de tweevoudige toon van de stukken hout, hoogtepunten die verschijnen of variëren afhankelijk van het gezichtspunt. Het uiterlijk en de textuur van de topografie van de beelden veranderen. De stijfheid en de sterkte van deze materialen zijn duidelijk in tegensteling tot de zachtheid en soepelheid van het lichaam, maar toch, in de handen van de beeldhouwer worden de rondingen van het vlees en de plooien van de huid subtiel neer gezet in een verheerlijking van de schoonheid en energie en sensualiteit van deze vrouwen