Marcel van Hoef (*Weert 1967)
De landschappen van Marcel van Hoef reflecteren op hoe we als mens tijd en ruimte ervaren. Immateriële aspecten van de visuele realiteit, zoals licht, schaduw en reflecties vormen een rode draad in zijn werk. Bij Art Gallery Rozendaal zijn de meest recente schilderijen te zien, met waterreflecties als motief. De wereld wordt gespiegeld in het water. De schilder verbeeldt daarmee in zijn schilderijen tegelijk de tastbare werkelijkheid en een immateriële reflectie van de wereld. Vormen en spiegelingen die bepaald worden door het karakter van de materie waarin het verschijnt: het water, en het moment waarop men het ziet.

Tijdens werkreizen naar diverse metropolen bezoekt Van Hoef parken en tuinen die als een soort van cocon in de stad fungeren. Plekken die gelegenheid bieden tot contemplatie, geïsoleerd van alle hectiek, geluiden en oppervlakkige vluchtigheid van alledag, om je gedachten te ordenen en kunt focussen op het hier en nu.

Marcel van Hoef werkt voornamelijk met temperaverf. Hij kiest voor deze oude techniek, waarbij de kleurstoffen met behulp van bindmiddel op paneel of doek worden geschilderd, vanwege de prachtige heldere kleuren en de mogelijkheid om laag over laag aan te brengen.

“Marcel van Hoef houdt ons een spiegel voor en toont niet alleen zijn eigen persoonlijke vertaling van de natuur, maar confronteert ons met eigen zieleroerselen en raakt daarmee een gevoelige snaar bij ons. Als kunst dat kan bewerkstelligen is er een geslaagde symbiose tussen kunst en leven.”

Edwin Becker, Hoofdconservator exposities Van Gogh Museum Amsterdam.
Bron: Essay in het boek Wonderland (2019) over het werk van Marcel van Hoef