Angelo Moyano (* Ragama-SP )

De schoonheid van het beeldhouwen

Het fascinerende van het beeldhouwen in steen is dat het beeld meestal anders wordt dan Angelo zich had voorgesteld. In 1998 maakt Angelo voor het eerst kennis met het beeldhouwen in steen en werd hij verrast door de resultaten en de mogelijkheden. Vrijwel alles mag en kan!

Het leven om hem heen is een bron van inspiratie voor de kunstenaar. Zijn grootste inspiratie de vrouw; haar karakter, sensualiteit, rondingen, bewegingen, liefde en respect. “Vanuit een idee ga ik op zoek naar de juiste steen. Soms helpt de steen mij op weg, omdat ik het beeld er al in zie. Steengroeven bezoek je liefst zelf, zo vind je er bijzondere stenen. De steen kan me verleiden door de vorm of door de kleuren, en ik laat me dan uitdagen door de mogelijkheden en onmogelijk- heden die erin zitten.”

Soms is toeval een bron van ideeën. De eenvoud van het mentos snoepje bracht het idee om te komen tot Piedritas beelden. Eerst in wit albast, in combinatie van twee gestapelde steentjes. Grappig hiervan is, doordat de kunstenaar de juiste balans wist te vinden, de steentjes los geplaatst zijn op een stenen sokkeltje. Doorgaan met het experimenteren bracht ook grotere stapeltjes met steentjes, en geboogde vormen alle uit een stuk gemaakt. Voortbordurend op het gegeven, kwamen er ook Piedritas in carraramarmer en neoliet. Zelfs cortenstaal bleek tot de mogelijkheden te behoren.

Beeldhouwen is heel divers. Naast natuursteen werkt de kunstenaar ook in brons, aluminium en staal. De beelden worden in een gieterij gegoten, maar het patineren en afwerken doet de kunstenaar zelf, waardoor het beeld de zachte en warme uitstraling krijgt, die hij voor ogen had, met als resultaat dat het brons vaak voor steen wordt aangezien.